„Historia Wsi Polskiej” - wyjazd edukacyjno – kulturalny do Muzeum budownictwa Ludowego w Sanoku – to tematyka pierwszego planowanego działania w ramach realizowanego projektu pt. „Kalejdoskop kultury”, który dofinansowany jest ze środków Fundacji PZU.
Celem realizowanego projektu jest zwiększenie i ułatwienie dostępu do szeroko rozumianej kultury wysokiej dzieciom i młodzieży szkolnej.
Planowany wyjazd zorganizowany został w dniu 30 czerwca 2015 roku.
O godzinie 06.00 rano – „60 uśmiechów” jak „poranne słoneczko” zajmują miejsca w autokarze. Uczestnicy wycieczki to integracyjna grupa dzieci i młodzieży zamieszkująca teren gminy Raków i uczęszczająca do klas IV-VI Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w Rakowie oraz I-III Gimnazjum im. Jana Pawła II w Rakowie.
Po dojechaniu do Sanoka, uczestnicy przeszli do największego w Polsce skansenu, aby na „własne oczy” dostrzec walory ówczesnego wiejskiego życia w zgodzie z porami roku, tradycją, obrzędami oraz folklorem.
Celem głównym wyjazdu było przybliżenie uczestnikom architektury, kultury oraz obrazu życia codziennego w „chałupie” i gospodarstwie dawnej wsi Polskiej.
Początek zwiedzania rozpoczął się udziałem w 3 lekcjach muzealnych:
1. „Od ziarnka do chleba”. Podczas lekcji muzealnej uczestnicy zapoznali się z etapami i procesem wypieku chleba. Niecodziennym widokiem było „młócenie” cepem, każdy z uczestników mógł własnoręcznie obijać kłosy z których wypadały ziarna.
Z wybitych ziaren uczestnicy mogli przy pomocy żaren przemienić ziarno w mąkę. Następnie dzieci i młodzież mogli obserwować poszczególne etapy wyrobu i wypieku chleba. Prowadzący warsztaty wskazał również możliwość wykorzystania pozostałej po wymłóceniu słomy w postaci „wykrętków”, które wykorzystywano do pokrycia dachów – średnio na dach wykorzystywano ok. 3 500 sztuk „słomianych wykrętek”.
2. „Kaligrafia”. Zajęcia ze sztuki starannego i estetycznego pisania skupiły drugą grupę dzieci i młodzieży. Podczas warsztatów uczestnicy dowiedzieli się, że nauka kaligrafii była podstawowym i obowiązkowym przedmiotem w dawnej szkole. Jak w dawnej szkole uczestnicy otrzymali obowiązkowy zestaw dawnego ucznia czyli: tabliczki i kredę, przy pomocy których musieli odwzorować styl dawniej używanego pisma. Następnie prowadząca rozdała zeszyty, kałamarz z atramentem, gęsie pióra i redisówki. Uczestnicy przy pomocy tych przedmiotów mieli za zadanie elegancko podpisać swój zeszyt oraz wpisać lekcję i temat lekcji. Po zakończeniu lekcji warsztatowej uczestnicy otrzymali zeszyt, po czym zaczęli porównywać w którym jest najwięcej atramentowych kleksów.
3. „Nie święci garnki lepią” – podczas warsztatów garncarskich uczestnicy mogli popracować z gliną. Warsztaty rozpoczęły mini wykład opowiadający o procesie wydobycia i obróbki gliny. Następnie prowadząca opowiedziała o typach gliny oraz zapoznała uczestników z narzędziami jakie niezbędne były w zagrodzie garncarza. Podczas warsztatów uczestnicy zapoznali się również z typami ceramiki, które używane były na co dzień w zagrodzie. Po części wykładowej uczestnicy mogli spróbować swoich sił kręcąc kołem garncarskim oraz zabrać się do pracy i własnoręcznie wykonać rzeźbę o dowolnym kształcie. Podczas warsztatów powstały konie, ludowe kury, koguciki i ptaszki. Uczestnicy mogli zabrać ze sobą wykonaną pracę artystyczną.
Po zakończeniu warsztatów wspólnie z przewodnikami rozpoczęliśmy zwiedzanie skansenu.
Zwiedzanie rozpoczęliśmy od miejskiego Domu nauczyciela, w którym uczestnicy mogli zobaczyć jak dawniej mieszkał i jakimi przedmiotami otaczał się ówczesny nauczyciel. Następnie zwiedziliśmy Aptekę, Zegarmistrza z tysiącem różnorodnych dawnych grających zegarów, Fryzjera oraz Dom Żydowski – to jedne z najciekawszych zabytków, które umiejscowione są w tzw. Miasteczku Galicyjskim.
Przemieszczając się pomiędzy poszczególnymi częściami skansenu mogliśmy zwiedzić również tradycyjne zagrody, pasiekę, plebanię, zagrodę garncarza z piecem do wypalania ulokowanym na zewnątrz.
Ogromne wrażenie na uczestnikach zrobiła bogato zdobiona Cerkiew z pięknym ikonostasem oraz Dworek z uroczą starodawną kuchnią wypełnioną dawnymi miedzianymi patelniami, rondlami i innymi przyborami kuchennymi.
Najciekawszą atrakcją była dawna szkoła. Uczestnicy zasiedli w dawnych ławkach i wysłuchali opowieści przewodnika o tym jak dawniej uczono. Ciekawostką, która wzbudziła zainteresowanie była tzw. „trzcinka”, która dawniej służyła do karania nieposłusznych uczniów. Uczestnikom bardzo spodobały się stare mapy, oraz katedra na której siedział nauczyciel. Zainteresowaniem cieszyły się również tabliczki do pisania oraz liczydła. Hitem był drewniany „tornister” na przybory szkolne.
Ponieważ zwiedzana szkoła posiadała izby w której mieszkał nauczyciel, dzieci i młodzież nie kryły zdziwienia faktem, że w trakcie prowadzonych lekcji nauczyciel mógł jednocześnie przygotowywać dla siebie obiad na kuchni, która znajdowała się w sali lekcyjnej.
Po zwiedzaniu postanowiliśmy spędzić dłuższa chwile w słynnym miasteczku galicyjskim, które pośród zabytków posiada kramiki i sklepiki z oryginalnymi pamiątkami.
Z pełną głową, dużą ilością kilometrów w nogach i z pustymi brzuchami udaliśmy się na wspólny obiad.
Atrakcją podsumowującą wyjazd był spacer po najciekawszych miejscach ulokowanych w centrum Sanoku.
Wspólne oglądanie panoramy miasta i rozciągających się w oddali Bieszczad sprawiały, że nie chcieliśmy odjeżdżać z tak miłego miejsca.
O godzinie 21.30 szczęśliwie i w dobrych humorach powróciliśmy z wyjazdu wyjazd edukacyjno – kulturalnego.
Opiekunami wyjazdu byli: Halina Łukasik, Paulina Szewczyk, Bożena Suchojad, Grzegorz Szewczyk.
Koordynatorki projektu: Halina Łukasik i Paulina Szewczyk
